2. Konrad Heinrich Lindner

Dit verhaal gaat over de jongere jaren van Heinrich Lindner. Eh, ik bedoel, Konrad Lindner. Of toch: Konrad Heinrich Lindner? Nouja, dat komt zo wel.

Ik geef je nu alvast een ‘teaser’ mee voor volgende verhalen: daarin komt het militaire paspoort van Konrad Heinrich aan de orde! Georg, Bert en schrijver dezes hebben dat een aantal jaren geleden gedeeltelijk ontcijferd. En nu alvast om vooral ook Bert nieuwsgierig te maken: ik heb recentelijk níeuwe informatie gekregen die aansluit bij de paspoort-informatie!

Maar vandaag dus eerst over opa’s jongere jaren. Zie jij wie Heinrich is op onderstaande foto's?!

Konrad Heinrich Lindner werd als Konrad Lindner geboren in 1896 geboren in Fürth, een stad in het Duitse Beieren. Je kent het ‘Konrad-Heinrich -verhaal' wellicht wel, zoals dat speelde bij het huwelijk van Heinrich en Afra. Voor de zekerheid onderstaand de toelichting op die naamkwestie, zoals Georg het opschreef in zijn biografie:

“Ze trouwden op 8 Januari 1927. Dat had nog heel wat voeten in aarde. Er moest een geboortebewijs komen. Wat is een mens zonder, nietwaar. Een brief naar Fürth, maar nee, geen Heinrich Lindner bekend. De pastoor klom in de pen. Toen bleek dat er wel een Konrad Lindner was ingeschreven op 4 April 1896. Konrad dus, geen Heinrich. Bij navraag in de familie bleek dat bij de geboorte Konrad vernoemd werd naar een vriend van zijn vader. Toen de vrienden kort daarop ruzie kregen wilde vader de naam Konrad niet meer horen! Vanaf z'n huwelijk was hij dus Konrad Lindner, voor z'n oude vrienden Heinrich.”

Heinrich was de jongste van zes kinderen: Luise (1879), Auguste (1883), Leonhard (1885), Wilhelm (1890), Magdalena (1894) en tot slot dus Heinrich (1896). Leonhard overleed al op zijn achttiende in 1903. De vader van het gezin overleed in 1905, toen Heinrich 9 jaar oud was. Zijn moeder overleed in 1909 toen Heinrich 13 was. Het gezin woonde op dat moment in de woning die gehuurd werd door de oudere broer van Heinrich, Wilhelm. De jongere kinderen, Lena en Heinrich, konden bij hun oudere broer blijven wonen. Een paar jaar later, in 1912, trouwde Wilhelm en trok zijn echtgenote bij het drietal in. Deze echtgenote, Albertina Frisch, vond het maar matig dat Lena en Heinrich er ook woonden. Toen korte tijd later dan ook Lena trouwde, verhuisde Heinrich mee naar de echtelijke woning van Lena.

Van mijn vader had ik wel eens gehoord dat opa soldaat was geweest in de Eerste Wereldoorlog, 1914-1918. Opa heeft mij daar zelf nooit iets over verteld, maar zelfs aan zijn drie kinderen heeft hij maar heel weinig gezegd over die oorlog. Het was geen gespreksonderwerp, het was een zwijg-onderwerp. Wel was er een foto van Heinrich als aankomend soldaat. Hij draagt daar zijn nieuw aangemeten uniform, met een stok in plaats van een geweer. Je mag natuurlijk nog geen echt geweer vasthouden als je de militaire opleiding nog moet gaan doen.

Een paar jaar na de Eerste Wereldoorlog, in 1921, kwam Heinrich naar Nederland. Zoals gisteren al verteld, ging hij naar Brabant en vond werk bij een suikerfabriek, de Gastelsche Beetwortelfabriek.

Door de zogeheten ‘herstelbetalingen’, die Duitsland moest doen aan de overwinnaars van de oorlog, kampte Duitsland met grote en uitzichtloze werkloosheid. Nederland was in de oorlog neutraal gebleven en was na de Eerste Wereldoorlog redelijk ongeschonden. Voor de liefhebbers attendeer ik op een korte documentaire over de suikerindustrie van Oud Gastel en omgeving, begin deze eeuw: LINK (eerste 2 minuten interessant, en verder van 10.40 tot 17.00 interessant). De fabriek waar Heinrich werkte komt ook in beeld in die video. De suikerindustrie was juist in West-Brabant booming business in het begin van de 20e eeuw. En dus waren er veel nieuwe arbeidskrachten nodig in de suikerfabrieken, en in de slipstream daarvan ook in de andere sectoren van de Brabantse economie. Energieke avontuurlijke jongeren uit het verarmde Duitsland werden dus met open armen ontvangen in Brabant!