9. Im Westen nichts Neues

Erich Maria Remarque was een Duitser van ongeveer dezelfde leeftijd als Heinrich Lindner. Remarque diende, zoals die hele generatie jongens, ook in de Eerste Wereldoorlog. Hij verwerkte zijn oorlog op zijn eigen manier: door er meerdere boeken over te schrijven. 'Im Westen nichts Neues' is zijn bekendste boek, uit 1929. Mijn vader raadde het me lang geleden aan, ik heb het toen gelezen. Het geeft een diepe indruk van de hopeloosheid en waanzin van oorlog vanuit de beleving van een jonge soldaat. De Nederlandstalige versie kun je kopen bij bijvoorbeeld Bol, of overal elders natuurlijk.

Het boek is ook verfilmd, driemaal maar liefst. De eerste twee heb ik op DVD gekocht, maar nooit bekeken. Ze zitten nog in het cellofaan. Ik had weerstand en weerzin om te kijken. De derde versie verscheen vorig jaar op Netflix. Die heb ik wel gezien. De film heeft tal van prijzen gewonnen, maar hij was net zo erg als ik vreesde. Verschrikkelijk, gruwelijk. Realistisch dus, denk ik. Zo is oorlog. Dit kunnen mensen doen. Deze film raad ik absoluut af. Alhoewel, eigenlijk moet je hem juist wel zien. Maar het is wel te erg voor woorden, kijk toch maar niet. Kortom, geen advies van mij over wel of niet kijken. 

Bijzonder aan deze film is dat hij van Duitse makelij is. Het boek van Remarque werd destijds in Duitsland nog verboden, nadat er overigens al 1,2 miljoen exemplaren van waren verkocht, en Duitsland ontnam Remarque zijn staatsburgerschap. Gelukkig woonde hij toen al in Zwitserland, en later in de USA, dus hij had er geen hinder van.

Tot zover Remarque. Ook omdat er vandaag vrijwel niets gebeurde dat iets met de Eerste Wereldoorlog te maken had. Alleen een gedenkteken kwam ik tegenm en zette ik voor jullie op de foto. Ze staan in elk dorp, met de namen van de in WO1 gesneuvelde dorpsjongens erop. En vaak ook nog een rijtje voor WO2 erbij trouwens.

Fietskilometers vandaag 87. Meestal weer prachtige routes. Geen overnachtingsbijzonderheden.

Donderdag naar Verdun fietsen, waar Ageeth die avond (of vrijdagochtend) met de auto naartoe komt. Het lange weekend brengen we dan samen in en om Verdun door.

Zo mooi was de fietstocht ook vandaag weer. Nul wind, op het moment van deze foto. Spiegelglad.

Het monument dat ik zag in een stadje aan de Maas.

'Eerbetoon van Vireux Molhain aan zijn glorieuze kinderen'. Jongens dan. Allemaal dood.

De namen van de jongens uit dit stadje, in aflopende volgorde van hun militaire rang. En ook een enkele naam van burgerslachtoffers.

En een speciaal eerbetoon van de Veteranen uit een oorlog van de Fransen met Algerije, voor hun in WO1 gesneuvelde kameraad.